sábado, 5 de septiembre de 2015

Martiño Noriega en Barcelona


Reproducimos a continuación las palabras de Martiño Noriega, nuestro Amado Líder, en el acto que tuvo lugar en Barcelona el 4 de Septiembre de 2015.
http://compostelaaberta.org/discurso-no-encontro-cidades-polo-ben-comun/
***
Verbas do noso Martiño Noriega no “Encontro Cidades polo Ben Común”, celebrado en Barcelona o venres 4 de setembro

Amigues, amics.
Em dic Martiño Noriega, sóc gallec i sóc amic del poble de Catalunya i de la ciutat de Barcelona.
Arribo des de Sant Jaume de Galícia, ciutat de la qual sóc alcalde des del tretze de juny de dosmil quintze, després d’unes eleccions municipals en les quals, tenint-ho tot en contra, la nostra candidatura, Compostela Aberta, va aconseguir ser la llista més votada… Us sona d’alguna cosa, això? Penso que sí.
El vint-i-quatre de maig vam superar en vots tant el PP com el PSOE, els dos partits que tradicionalment havien estat la llista més votada. I que ara van ser vençuts per una proposta electoral que neix de la gent, de la ciutadania, dels homes i les dones dels barris i parròquies de Santiago, que van decidir dir prou. Ja n’hi ha prou, no volem, o millor dit, no podem continuar així.
Aquell dia alguna cosa va començar a canviar. És una cosa que tenim clara. Vam fer el primer pas d’un canvi que ha de ser més profund, més radical, totalment transformador. Volem mudar-ho tot, perquè tot canviï. Des de la base, des de la força de la gent del comú.
És per això que, com a alcalde de Santiago de Compostel·la, tinc un immens plaer de ser avui aquí, amb tots i totes vosaltres, compartint escenari amb el meu amic i compatriota Xulio, amb referents com l’Ada i la Carmena, i també amb la Dolors, en Pedro, en Joseba i en José María ‘Kichi’. Celebrant conjuntament el triomf de les candidatures d’Unitat Popular a les nostres respectives ciutats i desitjant que això només sigui això, un inici, el començament d’un nou temps..
Somos la mejor carta de presentación de lo que podemos llegar a conseguir si trabajamos desde la unidad, si colocamos el bien común, lo que nos une, por delante de cualquier otro interes. Somos la respuesta a una situación de emergencia social. Somos la esperanza de millones de personas, y no sólo en el Estado, o en nuestros diferentes países, también de millones de los ciudadanos del Sur de Europa que están siendo brutalmente agredidos.
Frente a su brutalidad nosotros respondemos com recetas de más, y más democracia. Frente a sú soberbia, nosotros colocamos la humildad por delante. Frente a su desprecio, nosotros colocamos la fraternidad. Frente a su competitividad, nosotros procuramos la red. Trabajar en red. Diseñar ese tejido de alternartivas, esa red de ciudades rebeldes.
Temos un mandato cidadán claro e nítido. Hoxe aínda máis intenso que hai tres meses. A xente volta a sorrir. Que importante é iso. Tal vez non o valoramos o suficiente. Que importante é que chegues a un barrio e que che digan que é a primeira vez que lles falan á cara, con franqueza e sen facer promesas, senón con sinceridade. Desde a mesma trincheira. Que importante é que recibas a un comité de empresa e que che digan que é a primeira vez que os reciben con dignidade.
Uf! e que responsabilidade máis grande. Enorme. Tal vez da mesma dimensión que a frustración que sentimos tantas e tantas veces nas que nos vemos limitados para poder solucionar, tantos e tantos problemas. Por falta de recursos, si. Mais tamén por causa dese corsé de pensamento único que tamén tentan impór na administración local. Para que non podamos colocar, primeiro as persoas.
Conclúo xa, mais non quero facelo sen lembrarme da extensa comunidade de galegos que viven e axudan a construir Cataluña. Día a día. O noso é un pobo de fillos e fillas da emigración. Tamén aquí. Nós entendemos como ningún outro colectivo o que significa deixar a túa terra para ir procurar o pan, lonxe, moi lonxe dos teus.
Millares de traballadores e traballadoras galegas emigraron a esta terra hai décadas, e tamén hoxe, nestes tempos. Galegos e galegas, que actualmente tamén son cataláns e catalanas, que nos lembran os fortes vínculos existentes entre os nosos pobos. A necesidade que temos de traballar conxuntamente para promover a xustiza social e o benestar das maiorías agredidas.
Gañemos unha Compostela Aberta, unha Barcelona Oberta, un Madrid Abierto, Iruña Zabalik, Coruña, Cádiz, Zaragoza, Badalona, e tantas outras cidades e vilas.
Para cambiarlo todo
Dana aldatzeko
Per canviar-ho tot
Para que todo mude

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Querida Lamprea: No puedes ser más facha -o quizá si...-. Sólo haces crítica basura y NADA constructiva

LyB dijo...

Querido Anónimo, ¡claro que se puede ser más facha! Fíjese en su propio comentario....

El Correo Gallego - Santiago - Titulares

EL PAÍS - Titulares - Galicia

TVG - Informativos - Titulares

Páginas más vistas en la última semana

Cartelera de Santiago (destacados)

Cartelera de Cine en Santiago

Cartelera de Cine en Santiago
Pulse para acceder